Αιφνιδιάστηκαν οι τραπεζικοί κύκλοι και έμεινε άφωνη η κοινή γνώμη από την αποκάλυψη της zougla.gr για την πραγματική αξία της μετοχής της «Τράπεζας της Ανατολής».
Το ρεπορτάζ αναφερόταν με λεπτομέρειες στο ιστορικό της ίδρυσης της τράπεζας, της μετέπειτα συγχώνευσης της με την «Εθνική».
Tράπεζα της Ελλάδος
Αυτά ως προς την ιστορία διότι η πραγματική αποκάλυψη, η οποία και συνταράσσει αφορά την πραγματική αξία μιας εκάστης των μετοχών της «Τράπεζας της Ανατολής».
Με αναγωγή στα σημερινά δεδομένα και με αποτίμηση στην οποία προέβη ο καθηγητής του Πανεπιστημίου του Maryland κ. Θεόδωρος Καρυώτης, η σημερινής αξία μιας μετοχής με εγγύηση σε χρυσό της Τραπέζης της Γαλλίας, ανέρχεται στα 670. δισ. ευρώ.
Η αποκάλυψη έκανε πάταγο. Τα εμπλεκόμενα τραπεζικά ιδρύματα και η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών δεν
Banque de France
Τα ερωτήματα αυτά είναι αμείλικτα από την στιγμή που ο δικαιούχος, Αρτέμης Σώρρας, έχει δωρίσει 4 από τις μετοχές που διαθέτει στη μη κερδοσκοπική εταιρεία «END» με έδρα την Αθήνα.
Προκειμένου να διασφαλιστεί η δωρεά ο κ. Σώρρας κατέθεσε το αποδεικτικό της στην 3η ΔOΥ Πατρών προκειμένου το κράτος να εισπράξει τον αναλογούντα φόρο. Η Εφορία παρέπεμψε το θέμα στο Υπουργείο Οικονομικών, όπου και εκκρεμεί (;).
Η δωρεά αυτή κατά τον δωρητή έχει σαν σκοπό να χρησιμοποιηθεί προκειμένου να συνδιαλλαγούν οι δανειστές της χώρας με την Κυβέρνηση με αντικείμενο την παραγραφή του εξωτερικού χρέους που κατά εκτιμήσεις ανέρχεται σε 300 δις ευρώ ενώ για ορισμένους άλλους κύκλους υπερβαίνει τα 400 δις.
Η zougla.gr
ήλθε σε επαφή με τραπεζικούς παράγοντες. Είναι ενδεικτικό ότι
αγνοούσαν το ιστορικό, ακόμη και την ύπαρξη της «Τράπεζας της Ανατολής».
Απέφυγαν να σχολιάσουν το γεγονός ότι δεν ολοκληρώθηκε ποτέ η
εκκαθάριση από την συγχώνευση της Τράπεζας το 1932 με την «Εθνική». Δεν
σχολίασαν ούτε και αντίκρουσαν τον ισχυρισμούς ότι η αξία κάθε μετοχής
αγγίζει αυτό το τεράστιο ποσό. Με λίγα λόγια «δεν άγγιξαν το ζήτημα». Η υπόθεση προσλαμβάνει και ευρύτερα διάσταση από την στιγμή που ο πρόεδρος της μη κερδοσκοπικής εταιρείας «END» κ. Εμμανουήλ Λαμπράκης δημοσιοποίησε από τα ερτζιανά του zougla radio την εξής λεπτομέρεια. O καθηγητής κ. Καρυώτης ενημέρωσε προσωπικά τον κ. Ευάγγελο Βενιζέλο, με τον οποίο διατηρεί μακρά πολιτική φιλία και του παρέδωσε φάκελο με όλα τα στοιχεία.
(Γαλλικά χρυσά φράγκα)
Παράλληλα από το αρχείο της εταιρείας προκύπτει πως έχει αποσταλεί επιστολή προς τον κ. Πρωθυπουργό και τον Αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης με όλα τα επίμαχα στοιχεία επίσης. Δεν νοείται λοιπόν επίκληση αγνοίας εκ μέρους του πολιτικού συστήματος εξουσίας.
Το ιστορικό
Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, το 1904, η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος ιδρύει την «Τράπεζα της Ανατολής», γνωστότερης ίσως ως «Banque d’ Orient». Η τράπεζα αυτή στη συνέχεια αναπτύσσεται σε τρεις κυρίως περιοχές. Την Θεσσαλονίκη, την Σμύρνη και την Αλεξάνδρεια. Το 1932 η «Τράπεζα της Ανατολής» εξαγοράζεται και συγχωνεύεται με την μητρική της Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.
Κατά τον ισχύοντα νόμο επιβάλλεται να διενεργηθεί εκκαθάριση. Τρεις εκκαθαριστές αναλαμβάνουν την υπόθεση κατόπιν αποφάσεως της Γενικής Συνελεύσεως της «Τράπεζας της Ανατολής». Η εκκαθάριση δεν ολοκληρώνεται ποτέ. Κατά τους ισχύοντες νόμους και κατόπιν παρελεύσεως πολλών ετών, η Εθνικής Τράπεζα ισχυρίζεται πώς η αξία των μετοχών της Τράπεζας της Ανατολής έχει εκμηδενιστεί. Πιθανώς να έχει και δίκιο ως προς τις μετοχές αν και εφόσον αυτές ήταν σε δραχμές, βοηθούσης και της τότε πτωχεύσεως του ελληνικού κράτους.
Όμως οι μετοχές αυτές στις οποίες αναφερόμεθα ήταν σε… χρυσό. Η αναφορά είναι σαφής και εγγυητής κάθε τέτοιας μετοχής ήταν και… είναι η Τράπεζα Γαλλίας.
Τον Απρίλιο του 2010 οι δικαιούχοι είχαν έλθει σε επαφή με την Τράπεζα της Ελλάδος. Ο Διοικητής της κ. Προβόπουλος είναι απόλυτα ενήμερος γι’ αυτό. Μετά από συζητήσεις η Κεντρική Τράπεζα πρότεινε συμβιβασμό (συμφωνία) ύψους 1,5 δισ. ευρώ για 10 μετοχές της «Τράπεζας της Ανατολής».
Οι δικαιούχοι αιφνιδιάστηκαν όταν άκουσαν τους νομικούς συμβούλους να προτείνουν μία «παράξενη διαδρομή» ώστε να καταβληθεί το 1,5 δισ. μέσω μία βρετανικής εταιρείας. Είχε πλέον καταστεί σαφές πώς οι δύο τράπεζες, η Κεντρική και η Εθνικής ήθελαν πάση θυσία να αποφύγουν την ευθεία εμπλοκή τους σε μία τραπεζική πράξη ώστε να μην υφίσταται κίνδυνος να εκτεθούν απέναντι σε άλλους ενδιαφερόμενους για την ίδια υπόθεση.
Οι δικαιούχοι αρνήθηκαν να υιοθετήσουν αυτήν την «παράξενη διαδρομή». Στράφηκαν αλλού και ίδρυσαν μία μη κερδοσκοπική εταιρεία, την «END», με έδρα την Ελλάδα στην οποία πρόεδρος είναι ο γνωστός καρδιολόγος στη Νέα Υόρκη Εμμανουήλ Λαμπράκης και αντιπρόεδρος ο καθηγητής Θεόδωρος Καρυώτης.
Η οικογένεια Σώρρα προχωρεί και σε ένα ακόμη βήμα. Δωρίζει 4 μετοχές στην «END» και καταθέτει την δήλωση φόρου δωρεάς στην Γ’ Δ.Ο.Υ. Πατρών. Ο στόχος είναι σαφής. Το ελληνικό κράτος υποχρεούται να εκδώσει διπλότυπο είσπραξης του ανάλογου φόρου δωρεάς που για τις Μ.Κ.Ο. είναι της τάξης του 0,5% και να εισπράξει φόρο της τάξης των 13,5 δισ.. Η Εφορία παραπέμπει το θέμα στο υπ. Οικονομικών.
Άνθρακες ο θησαυρός των «χρυσών » μετοχών λέει η Εθνική τράπεζα !
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αφορμή δημοσιεύματα περί απαιτήσεων "μετόχων της Τράπεζας της Ανατολής" , η Εθνική Τράπεζα θεωρεί το θέμα ως «ανύπαρκτο» και διευκρινίζει με ανακοίνωση που εξέδωσε το απόγευμα της Τετάρτης 21-09-2011 τα εξής:
Το έτος 1932 υπεγράφη σύμβαση συγχώνευσης δι' εξαγοράς της Τράπεζας Ανατολής από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Η σύμβαση αυτή εγκρίθηκε με την υπουργική απόφαση 72186/5-11-1932.
Σύμφωνα με το περιεχόμενο της σύμβασης συγχώνευσης (η οποία είχε εγκριθεί από τις Γενικές Συνελεύσεις των μετόχων των δύο τραπεζών), η Εθνική Τράπεζα ανέλαβε την υποχρέωση να καταβάλει στους μετόχους της Τράπεζας Ανατολής ως τίμημα εξαγοράς το ποσό των 200 δραχμών (και όχι σε οποιοδήποτε άλλο νόμισμα) ανά μετοχή. Από το ποσό αυτό, οι 50 δρχ. ήταν το τίμημα εξαγοράς της πελατείας της Τράπεζας της Ανατολής (goodwill) και οι 150 δρχ. ήταν προκαταβολή έναντι του προϊόντος της ειδικής εκκαθάρισης της Τράπεζας της Ανατολής. Η ειδική εκκαθάριση ολοκληρώθηκε το Δεκέμβριο 1936 και το αποτέλεσμά της όχι μόνο δεν κάλυψε τις προκαταβληθείσες 150 δρχ. ανά μετοχή, αλλά άφησε και υψηλόποσο "άνοιγμα" σε βάρος της Εθνικής Τράπεζας. Έτσι, πέραν των αρχικώς καταβληθεισών 200 δρχ. ανά μετοχή, καμία άλλη καταβολή δεν έγινε, ούτε θα γινόταν στο μέλλον προς τους τέως μετόχους Τράπεζας της Ανατολής (άρθρα VI και VIII σύμβασης συγχώνευσης).
Συνακόλουθα, μετά την εξαγορά, όλες οι μετοχές της Τράπεζας Ανατολής ακυρώθηκαν και οι όποιοι νόμιμοι δικαιούχοι τους είχαν πλέον μόνο χρηματική απαίτηση από την ΕΤΕ, να λάβουν το ανωτέρω τίμημα των 200 δρχ. ανά μετοχή. Αυτές οι απαιτήσεις, όπως και κάθε άλλη χρηματική απαίτηση, υπήχθησαν στο καθεστώς του Ν.18/1944 (Νόμος Σβώλου), με τον οποίο ορίστηκε σχέση ανταλλαγής 1 νέας δρχ. για κάθε 50 δισ. προϋφιστάμενες δραχμές και, έτσι, ουσιαστικά εκμηδενίστηκαν. Επιπλέον, σε κάθε περίπτωση οι απαιτήσεις εκείνες έχουν παραγραφτεί.
Για όλα τα ανωτέρω (την ακύρωση των εν λόγω τίτλων από έτους 1932 και την εντεύθεν έλλειψη οποιασδήποτε αξίωσης κατά της Τράπεζάς μας) έχει επανειλημμένα ενημερωθεί εγγράφως από την Τράπεζα ο ενδιαφερόμενος κ. Σώρρας και ο πληρεξούσιος δικηγόρος του. Επίσης, σχετική απάντηση έχει δοθεί σε ερώτημα της ΔΟΥ Πατρών.