Παρασκευή 2 Μαρτίου 2012

Σοκ από τον χαμό του Βασίλη Τσιβιλίκα...


http://www.avgi.gr/images/photoarchive/2012/2/29/tsibilikas613_696568281_high.jpg?w=458Σοκ στο πανελλήνιο προκάλεσε ο θάνατος του Βασίλη Τσιβιλίκα...



Τον πρόδωσε η καρδιά του στην τελευταία ορθοπεταλιά. «Ζωή ποδήλατο» ήταν ο τίτλος της τελευταίας παράστασης στην οποία πρωταγωνιστούσε ο σπουδαίος μας ηθοποιός.


Κάπως έτσι ήταν και η ζωή του: ανηφόρες, κατηφόρες και μεγάλες ευθείες στη γαλήνια οικογενειακή ζωή του. Ενας άνθρωπος για τον οποίο όλοι έχουν να θυμούνται τα καλύτερα, αγωνιστής, που ποτέ δεν κρύφτηκε πίσω από τις λέξεις. Ο αιφνίδιος θάνατός του συγκλόνισε τους πάντες. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει την τραγική είδηση που μεταδόθηκε χθες από τις πρωινές εκπομπές.


Προχθες τα ξημερώματα ο Βασίλης Τσιβιλίκας, ένας από τους πλέον αγαπημένους μας ηθοποιούς, ένιωσε έντονους πόνους στον θώρακα και αμέσως οι δικοί του ειδοποίησαν ασθενοφόρο.


Οπως δήλωσε η διευθύντρια του Σισμανόγλειου Νοσοκομείου, Ολγα Οικονόμου, εντός του ασθενοφόρου έγιναν προσπάθειες ανάνηψης, ενώ επί 40 λεπτά και οι γιατροί του νοσοκομείου έδωσαν μάχη να τον επαναφέρουν στη ζωή, χωρίς αποτέλεσμα. Ο πρωταγωνιστής, που σε λίγους μήνες θα συμπλήρωνε τα 70 του χρόνια, εξέπνευσε στις 6.35 προχθες το πρωί.


Στην είδηση του θανάτου του κατέρρευσαν η γυναίκα του Αλίκη και τα δύο αγαπημένα του παιδιά, ο Γιάννης και η Ελλη. Δεν μπορούσαν να το πιστέψουν, όπως δεν μπορούσαν να το πιστέψουν και οι συνάδελφοί του. Συγκλονισμένος και ο Γιάννης Μποσταντζόγλου και οι άλλοι συνεργάτες του στο θέατρο, που μέχρι χθες μοιράζονταν μαζί του την ίδια σκηνή στον «Ακάδημο» για τις ανάγκες της κωμωδίας «Ζωή ποδήλατο» του ανατρεπτικού συγγραφέα Dave Freeman, την οποία είχε μεταφράσει, διασκευάσει και σκηνοθετήσει ο ίδιος ο θιασάρχης.


Ειρωνεία της τύχης ή διαίσθηση; Πριν από λίγους μήνες στο αποχαιρετιστήριο ξεπροβόδισμα του θεατρικού παραγωγού Βαγγέλη Λειβαδά, ο Βασίλης Τσιβιλίκας τελείωσε τον επικήδειό του λέγοντας: «Βαγγέλη, σύντομα θα συναντηθούμε» - κάτι που είχε προκαλέσει ιδιαίτερη εντύπωση στους παρευρισκόμενους. Μάλιστα, η αίσθηση του Γιώργου Μεσσάλα όταν το σχολίασαν μετά την ταφή ήταν ότι μπορεί και να το διαισθανόταν, όπως δηλώνει στην «Εspresso».


Κανείς δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει πως αυτός ο σκληρός εργάτης του θεάτρου δεν υπάρχει πλέον στη ζωή. Επί δεκαετίες ολόκληρες ο Βασίλης Τσιβιλίκας εργαζόταν ακατάπαυστα , δουλεύοντας χειμώνα -καλοκαίρι. Στην πλειοψηφία των παραστάσεων που πρωταγωνιστούσε βρισκόταν συνέχεια επί δυόμιση ώρες επάνω στη σκηνή και ποτέ δεν είχε αντιμετωπίσει σοβαρό πρόβλημα υγείας. Ποτέ δεν αντιμετώπιζε με ευκολία τους ρόλους που υποδυόταν και κάθε φορά στο σανίδι έδινε τον καλύτερό του εαυτό.


Τελευταία, όπως καταμαρτυρούν συνάδελφοί του, δέχθηκε πίεση αφού η κρίση επηρέασε και την παράστασή του. Οπως έγινε γνωστό, αποδέχθηκε και ο ίδιος αλλά και οι συμπρωταγωνιστές του στην παράσταση μεγάλη μείωση αποδοχών.


Τον Βασίλη Τσιβιλίκα θα αποχαιρετήσουν οι φίλοι του σήμερα στις 3.30 το μεσημέρι στο νεκροταφείο Αμαρουσίου, όπου θα γίνει η εξόδιος ακολουθία.




ΟΙ ΦΙΛΟΙ ΤΟΥ ΤΟΝ ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΟΥΝ


Η παθολογική αγάπη για την οικογένειά του και το αχαλίνωτο πάθος του για το θέατρο ήταν αυτά που χαρακτήριζαν τον Βασίλη Τσιβιλίκα και αυτά για τα οποία θα τον θυμούνται οι συμπρωταγωνιστές του και οι συνεργάτες του.


Ο σπουδαίος σκηνοθέτης Κώστας Φέρρης, με τον οποίο έγραψε ιστορία στην κρατική τηλεόραση με το «Καλλιτεχνικό Καφενείο», δήλωσε συγκλονισμένος στην «Espresso»: «Τι να πω… Ενα ακόμα σοκ. Ηταν πολύ αναπάντεχο. Ο Βασίλης ήταν ένας εξαιρετικός ηθοποιός, που διέψευσε το ρηθέν του Δημήτρη Χορν, ότι “για να γίνεις καλός ηθοποιός έπρεπε να είσαι βλαξ”, κάτι που δεν γνωρίζει ο κόσμος. Ηταν ένας πανέξυπνος άνθρωπος, εκτός από ταλαντούχος. Είχε οξύτητα πνεύματος. Είχε ευγενική συμπεριφορά προς όλους και ποτέ δεν κουτσομπόλεψε κανέναν. Περάσαμε δύο χρόνια μαζί κάνοντας πολύ στενή παρέα στο “Καλλιτεχνικό Καφενείο”. Είχε χιούμορ και έτσι αντιμετώπιζε την πολιτική και όλα τα πράγματα. Πρόσφατα βγήκαμε ένα βράδυ και είχαμε κάνει σκέψεις για την αναβίωση του “Καλλιτεχνικού Καφενείου”».


Περίλυπη η Μάρθα Καραγιάννη σχολίασε στην «Espresso»: «Είμαι πολύ πικραμένη. Πάει το φιλαράκι μου. Η οικογένειά μας θρηνεί. Ηταν πάρα πολύ νέος για να φύγει. Τον ήθελε το σανίδι».


Η Ζωή Λάσκαρη αποχαιρέτησε τον Βασίλη Τσιβιλίκα μέσω του Facebook. Η πρωταγωνίστρια ανάρτησε στο χρονολόγιό της λόγια μέσα από την καρδιά της: «Αγαπημένε μου Βασίλη, ποτέ δεν θα ξεχάσω πως η θεατρική μου καριέρα ξεκίνησε ουσιαστικά μαζί σου. 1977. “Ξυπόλητοι στο πάρκο”, στο θέατρο “Ακάδημος”. Δούλεψες σκληρά, με αξιοπρέπεια, χαρίζοντας στο κοινό γέλιο και χαρά».


Η Δέσποινα Στυλιανοπούλου έμαθε το κακό νέο από το τηλέφωνο… «Η καρδιά του πάγωσε σαν το χιόνι που έπεφτε και είχε παγώσει έξω τους δρόμους. Και να σκεφθείτε ότι σήμερα επρόκειτο να τον δω στον “Ακάδημο” για να συζητήσουμε για δουλειές».


Από τους κολλητούς του Βασίλη Τσιβιλίκα, ο Κώστας Βουτσάς έμεινε άναυδος όταν πληροφορήθηκε ότι έφυγε ο φίλος του… «Μου κόπηκε η αναπνοή. Ημασταν πολύ φίλοι με τον Βασίλη, αλλά και ποιος δεν ήταν φίλος μαζί του… Το καλοκαίρι κάναμε περιοδεία, βγαίναμε έξω, γελάγαμε. Ηταν ένας πολύ ωραίος άνθρωπος».


Ο σκηνοθέτης Γιώργος Μεσσάλας, που είχε ανεβάσει δύο από τις καλύτερες παραστάσεις του, όπως οι «Ξυπόλητοι στο πάρκο», σχολίασε: «Είμαι συγκλονισμένος. Ο Βασίλης ήταν ένας κύριος του θεάτρου και της ζής, ένας σπουδαίος ηθοποιός, συνεργάτης και φίλος. Νομίζω, αναντικατάστατος».


Ο Γιώργος Κωνσταντίνου δεν μπορεί να το συνειδητοποιήσει και εξηγεί γιατί: «Ηταν πολύ δυνατός άνθρωπος και πρόσεχε πολύ τον εαυτό του. Δεν κάπνιζε, δεν έπινε. Είναι απίστευτο, γιατί ήταν υγιέστατος. Λέγαμε πολλές φορές: “Η ζωή είναι ένα δράμα και αν την πάρεις σοβαρά βγάζει πολύ γέλιο». Και αυτό προέκυψε.


Η τελευταία συνέντευξη και το όνειρο του Φρεντ Αστέρ


«Ποτέ δεν αγάπησα επαγγελματικά τίποτα άλλο εκτός από το θέατρο. Εως τα δεκαεπτά δεν είχα σκεφτεί ότι θα γίνω ηθοποιός. Το θέατρο ήταν η ψυχαγωγία της οικογενείας μας από τότε που ήμουν παιδί. Η μητέρα μας μας πήγαινε πάντα στην πρώτη σειρά στο θέατρο». Αυτά ήταν κάποια από τα λόγια που είπε ο Βασίλης Τσιβιλίκας στην τελευταία συνέντευξη της ζωής του, την οποία παραχώρησε στο «Made in Star» μία μέρα πριν φύγει από τη ζωή.


Η ταινία που ξεχώρισε πιο πολύ απ’ όλες στην επαγγελματική του πορεία, όπως δήλωσε, ήταν «H θεία μου η χίπισσα», όχι μόνο γιατί ήταν η πρώτη του, αλλά και γιατί μέσα από αυτήν είχε καταφέρει να γνωρίσει μαγικούς ανθρώπους. «Ο κινηματογράφος είναι κομμάτι από τη ζωή μου. Και να μην υπήρχε τίποτα άλλο, που τα έχω κάνει όλα, δεν θα είχα παράπονο» δήλωσε χαρακτηριστικά.


Ο ηθοποιός, όπως αποκάλυψε, είχε δεχθεί πρόταση να συμμετάσχει στο χορευτικό σόου «Dancing with the stars 3», που θα ξεκινήσει σε λίγο καιρό. Τελικά δεν αποδέχθηκε την πρόταση, όμως θεωρούσε ότι ήταν μεγάλη τιμή που τον σκέφτηκαν και του έκαναν μια τέτοιου είδους πρόταση.


Μπορεί να τον είχαν μαγέψει το θέατρο και η υποκριτική, όμως είχε και μια κρυφή αγάπη που αποκάλυψε πρόσφατα: τον χορό. Ο ίδιος μάλιστα, όπως δήλωσε στην τελευταία του συνέντευξη, θα ήθελε, αν δεν είχε γίνει αυτό που έγινε,να ήταν ο μεγάλος χορευτής Φρεντ Αστέρ, τον οποίο θαύμαζε ιδιαίτερα και τον θεωρούσε από τους σπουδαιότερους του είδους του.


Αγωνιστής σε όλη του τη ζωή, δεν θα μπορούσε να μη σχολιάσει και τα όσα δυσάρεστα συμβαίνουν γύρω μας. «Χάσαμε την τσίπα. Θελήσαμε όλα να τα απλοποιήσουμε. Αυτή η ράτσα, η οποία έμαθε να κυβερνά τα κύματα, να καλλιεργεί τα βράχια και να βγάζει το ωραιότερο κρασί και να παίρνει πέτρες και να φτιάχνει Παρθενώνες, αυτή η ράτσα έπρεπε να την είχε ξεπετάξει την κρίση μέσα σε ενάμιση χρόνο… Απλώς πρέπει να αλλάξουμε νοοτροπία» είχε πει για την κρίση.


Ιδιαίτερη αναφορά έκανε για τη γυναίκα του, για το πόσο ερωτευμένος ήταν από την πρώτη μέρα της γνωριμίας τους, αλλά και για το πόσο τυχερός ήταν που είχε έναν πετυχημένο γάμο. «Ηταν άλλες εποχές. Ολη η κοινωνία οδηγούσε σε αυτή την κατεύθυνση, να βρεις έναν άνθρωπο».


Από τη «Χίπισσα» στο «Καλλιτεχνικό Καφενείο»


Ο Βασίλης Τσιβιλίκας ήταν ένας αυτοσχεδιαστικός ηθοποιός. Είχε τη στόφα των σπουδαίων κωμικών και συνέχισε την παράδοσή τους στην κωμωδία κάνοντας τις περίφημες μούτες επί σκηνής. Αυτό ήταν που τον χαρακτήριζε και τον έκανε να ξεχωρίζει από τους άλλους. Γεννήθηκε το 1942 στη Θεσσαλονίκη. Ηταν το μοναδικό αγόρι της οικογένειάς του και μεγαλύτερος από τις δύο αδελφές του. Ο πατέρας του ήταν καταστηματάρχης και εξασφάλιζε μια άνετη ζωή στην οικογένειά του. Ο Βασίλης Τσιβιλίκας φοίτησε στο Κολλέγιο της Θεσσαλονίκης. Οι καθηγητές του, παρακολουθώντας τον στις παραστάσεις της θεατρικής ομάδας, διέγνωσαν το υποκριτικό ταλέντο του και τον παρότρυναν να ασχοληθεί με την τέχνη του ηθοποιού. Μόλις αποφοίτησε από το Κολλέγιο, πέρασε στην Αγγλική Φιλολογία, την οποία όμως γρήγορα εγκατέλειψε για να κατεβεί στην Αθήνα και να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη [Με τον Πάνο Μιχαλόπουλο σε μια παράσταση από «Το θέατρο της Δευτέρας».] ν ηθοποιία. Μετά από μια αποτυχημένη προσπάθεια να μπει στο Θέατρο Τέχνης, γράφτηκε στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη. Δύο χρόνια αργότερα ο Κάρολος Κουν τον κάλεσε στο θέατρό του.


Ηταν αρχές της δεκαετίας του ’70 όταν έκανε τις πρώτες του εμφανίσεις σε επιθεωρησιακούς θιάσους, ενώ συνέχισε με την πρόζα - είδος στο οποίο διέπρεψε. Για δεκαετίες ήταν θιασάρχης, ανεβάζοντας κωμωδίες που στις περισσότερες περιπτώσεις παίζονταν δύο και τρεις σεζόν. Το ντεμπούτο του στον κινηματογράφο το έκανε με την ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «Η θεία μου η χίπισσα», πλάι στη Ρένα Βλαχοπούλου, όπου έπαιξε τον χίπη τον Τζόνι με τα κουδούνια - ρόλος που τον καθιέρωσε στο ευρύ κοινό. Ο ίδιος, μάλιστα, για το κινηματογραφικό του ξεκίνημα είχε δηλώσει ότι τον φόβισε πολύ η πρώτη του εμφάνιση να ήταν με κρεμασμένα κουδούνια.


Αλλες χαρακτηριστικές στιγμές του στον κινηματογράφο ήταν στις ταινίες «Ψυχή και σάρκα», «Ο κύριος σταθμάρχης», «Ο μάγκας με το τρίκυκλο», «Η Ρένα είναι «οφσάιντ», «Ο κατεργάρης», «Ζητείται επειγόντως γαμπρός».


Μεγάλη συμμετοχή είχε και στη μικρή οθόνη. Ιστορική έχει μείνει η εκπομπή «Καλλιτεχνικό Καφενείο» στην κρατική τηλεόραση, που παρουσίαζε μαζί με τον Μίμη Πλέσσα και τον Κώστα Φέρρη.


O οικογενειάρχης που είχε κλέψει τη γυναίκα του


Ο Βασίλης Τσιβιλίκας ήταν υπόδειγμα οικογενειάρχη. Με τη γυναίκα του Αλίκη ήταν μαζί από παιδιά. Οταν πήραν την απόφαση να παντρευτούν και πήγε να ζητήσει το χέρι της, οι γονείς της του αρνήθηκαν και ο Βασίλης την έκλεψε.


Οι γονείς της Αλίκης είχαν άλλα όνειρα για την κόρη τους, που μόλις είχε αποφοιτήσει από τη Νομική Σχολή, και δεν μπορούσαν να εμπιστευτούν την τύχη της στα χέρια ενός νέου θεατρίνου, που την εποχή εκείνη δεν ήταν ό,τι καλύτερο. Η ευτυχία όμως που έζησ [Με τον Γιώργο Κιμούλη από την ίδια εκπομπή.] ε η κόρη τους και η αναγνωρισιμότητα του γαμπρού τους, που ήρθε γρήγορα, τους έκανε να αναθεωρήσουν την αρχική τους άποψη.


Η Αλίκη, που θυσίασε την καριέρα της για να σταθεί στον αγαπημένο της άντρα, «ήταν η πρωταγωνίστρια της ζωής του Βασίλη Τσιβιλίκα», όπως μας είπε η Δέσποινα Στυλιανοπούλου. Ο πρωταγωνιστής, που πίστευε πολύ στην οικογένεια ως το σημαντικότερο κύτταρο της κοινωνίας, κράτησε ψηλά τον θεσμό και τον τίμησε. Υπήρξε από τους καλύτερους οικογενειάρχες του θεάτρου, παραδοσιακός με την έννοια του όρου, και το όνομά του ποτέ δεν ενεπλάκη σε σκάνδαλα. Δεν είχε μάτια πάρα μόνο για την Αλίκη, η οποία βρισκόταν πίσω από κάθε μεγάλη επιτυχία του. Εκείνη τον στήριζε σε κάθε ρίσκο και σε κάθε εγχείρημά του. Μαζί μεγάλωσαν δυο σπουδαία παιδιά: την Ελλη, που ακολούθησε το επάγγελμα της μητέρας της, και τον Γιάννη, που έκανε σπουδές στο εξωτερικό. Δύο υπέροχα παιδιά που ξεχωρίζουν για το ήθος τους.


«Λάτρευε την Αλίκη και τα παιδιά του. Ηταν μια θαυμάσια οικογένεια» μας λέει η Μάρθα Καραγιάννη. Γι’ αυτό θα είναι πολύ δύσκολα τώρα για τη σύντροφο της ζωής του Βασίλη Τσιβιλίκα να αντέξει αυτό τον χωρισμό. Θα είναι αβάσταχτος για εκείνη.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου